Η τεχνολογία των επιθεμάτων στη σύγχρονη ιατρική άρχισε να εμφανίζεται από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ΄70 και αφού δημοσιεύτηκαν μελέτες του Winter στις οποίες αποδείχτηκε ότι ένα περιβάλλον ελεγχόμενης υγρασίας είναι απολύτως απαραίτητο για τη μετακίνηση των κυττάρων επούλωσης. Από τότε καταρρίφθηκε και ο μύθος που δυστυχώς κάποιοι τον συντηρούν ακόμα και σήμερα και ο οποίος λέει ότι το έλκος πρέπει να το αφήνουμε να παίρνει αέρα ή ακόμα χειρότερα και να το βλέπει ο ήλιος…

Μέχρι της μέρες μας, έχει αναπτυχθεί ένα πλήθος επιθεμάτων με ξεχωριστές ιδιότητες και με τεχνολογίες που πολλές φορές αντανακλούν στο κόστος και τον ειδικό τρόπο εφαρμογής τους. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωστή διαχείριση και ορθολογιστική χρήση των επιθεμάτων είναι να έχει προηγηθεί μια αναλυτική αξιολόγηση της κατάστασης του έλκους που να περιλαμβάνει όχι μόνο την παρουσία επιβαρυντικών παραγόντων επούλωσης ή τα χαρακτηριστικά του ελκωτικού πυθμένα αλλά και τις ιδιαιτερότητες του ίδιου του ασθενούς ώστε να μπορεί να υποστηριχθεί ο φυσιολογικός μηχανισμός επούλωσης παράλληλα με τη διατήρηση ενός υψηλού επιπέδου ποιότητας ζωής και ευημερίας (wellbeing). Πριν γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να έχει συμφωνήσει αυτός που θα χρησιμοποιήσει αυτά τα ειδικά (και ακριβά κάποιες φορές) υλικά, με το γεγονός ότι δεν υπάρχει ένα και μοναδικό επίθεμα για όλες τις κατηγορίες και τους τύπους ελκών. Για να συνέβαινε αυτό, το “ιδανικό” επίθεμα θα έπρεπε να κάνει ταυτόχρονα όλα τα παρακάτω:

  • Απομάκρυνση του περισσευούμενου εξιδρώματος

  • Διατήρηση φυσιολογικής υγρασίας και pH

  • Δυνατότητα ανταλλαγής αέρα αλλά και προστασίας από την είσοδο μικροβίων

  • Παροχή θερμομόνωσης

  • Ελάττωση της οσμής

  • Ευκολία στην τοποθέτηση

  • Να είναι οικονομικό

  • Απομάκρυνση του νεκρωμένου ιστού

  • Κάλυψη κάθε κοιλότητας και κενού χώρου

  • Να είναι υποαλλεργικό

  • Να μην εμποδίζει την ένδυση

  • Να μην ξεκολλάει εύκολα από το δέρμα

  • Να μειώνει τις δυνάμεις πίεσης και τριβής

  • Να μην προκαλεί πόνο ή τραυματισμό κατά την εφαρμογή και την αφαίρεση

Ενδεικτικά, παρατίθενται παρακάτω κάποιες από τις κατηγορίες επιθεμάτων που είναι διαθέσιμα μέχρι σήμερα:

  • Υδροκολλοειδή

  • Αλγινικού ασβεστίου

  • Ακρυλικά

  • Αφρώδους πολυουρεθάνης

  • Νανοτεχνολογίας

  • Υδροϊνώδη

  • Τεχνολογίας DACC

  • Υδροτριχοειδικά

  • Υδροκαθαριστικά

  • Σιλικόνης

  • Μεταφοράς εξιδρώματος

  • Μελιού

  • Αζαδιραχτίνης και υπερφορίνης

  • Υαλουρονικού οξέος

  • Κολαγόνου

  • Λιπιδοκολλοειδούς τεχνολογίας

  • Αιμοσφαιρίνης σε μορφή spray

  • Κυτταρίνης

  • Ενεργού άνθρακα και αργύρου

  • Ιμπουπροφαίνης

  • Ιόντων ιωδίου

  • Μεταλλικού αργύρου

  • Ιωδοφορμίου

  • Με χόριο χοίρου

  • Με αυξητικούς παράγοντες και συστατικά του ECM

  • Ενεργών ιοντογόνων

  • Ψευδαργύρου

  • Χλωριούχου νατρίου

  • Τεχνολογίας RGTA

  • Με νερό και melaleuca

  • Μετρονιδαζόλης

  • Με προνύμφες

  • Με συσκευή αρνητικής πίεσης

Περισσότερες πληροφορίες για επιθέματα επούλωσης που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά ανατρέξτε στη σελίδα προϊόντα επούλωσης